Η ελληνική λογοτεχνία στο εξωτερικό.

Για το βιβλίο του Β. Βασιλειάδη (επιμ.), «...γνώριμος και ξένος...». 

Η νεοελληνική λογοτεχνία σε άλλες γλώσσες 

(εκδ. Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας)

Η καταγραφή των αυτοτελών μεταφράσεων της νεοελληνικής λογοτεχνίας τους δύο τελευταίους αιώνες, από τις αρχές του 19ου αιώνα ώς τις αρχές του 21ου αιώνα, αποτελεί ένα έργο αναφοράς. Έργο εν προόδω, τα στοιχεία του οποίου είναι αναρτημένα στην ιστοσελίδα του Κέντρου Ελληνικής Γλώσσας (www.greek-language.gr/greekLang/literature/bibliographies/from_greek/index.html), καρπός πολυετούς έρευνας, εκδίδεται σήμερα σε μια εποχή πολύ δύσκολη 

...συνέχεια
Η ελληνική λογοτεχνία στο εξωτερικό.
Τέχνη, πραγματικά του καιρού της.

Για την ποιητική συλλογή του Κώστα Γ. Παπαγεωργίου, 

Παιδικό κουρείο (εκδ. Κέδρος)

Με ένα «εναρκτήριο τέλος» ξεκινά η νέα ποιητική συλλογή του Κ.Γ. Παπαγεωργίου. Με την αποδοχή του κύκλου των εγκοσμίων, που εν προκειμένω ξεκινά με έναν ουρανό χωμάτινο και καταλήγει στο τέλος στα κομμένα μαλλιά στο παιδικό κουρείο, στην παιδιάστικη άρνηση του κύκλου - ξυνόν γαρ αρχή και πέρας επί κύκλου περιφερείας. Σ’ αυτό τον κύκλο, λοιπόν, που αγκαλιάζει όλους τους άλλους που σχεδιάζουν πενήντα κοντά χρόνια τώρα τα ποιήματα του Παπαγεωργίου, περιέχεται ο 

...συνέχεια
Τέχνη, πραγματικά του καιρού της.
Η πατρίδα εντός μας.

Για το μυθιστόρημα της Έλενας Χουζούρη, 

Δυο φορές αθώα (εκδ. Κέδρος)

​​​​«Η διπλή ζωή της Βερόνικα» ήταν μια μεταφυσική, μελαγχολική ταινία του Κριστόφ Κισλόφσκι για τα δυο μισά της ίδιας γυναίκας, σε δύο χώρες και με διαφορετικές μοίρες. Η ταινία βγήκε το 1991, με υπέροχη μουσική του Ζμπίγκνιου Πράισνερ που τον έκανε διάσημο. Την ίδια χρονιά, μια άλλη Βερόνικα, το κεντρικό πρόσωπο στο νέο μυθιστόρημα της Έλενας 

...συνέχεια
Η πατρίδα εντός μας.
Σύγχρονοι Γάλλοι ποιητές.

Για τη ποιητική συλλογή, Ανθολογία σύγχρονης γαλλικής ποίησης
(εισ. - ανθολόγηση: Olivier Descotes 
μτφρ.: Γιώργος Βέλτσος, Σπύρος Γιανναράς, Μαρία Ευσταθιάδη, Ντένης Ζαχαρόπουλος, Στρατής Πασχάλης, Θανάσης Χατζόπουλος. E
κδ. Άγρα).


«Νεκρή μου μάνα, ας σώσουμε τουλάχιστον με την αγάπη αυτή τον άλλον / την Ελλάδα που όπου να ’ναι ψυχορραγεί».
Όλιβιε Μπαρμπαραν, «Μεσολόγγι 2012»

Δεν ήταν μόνο στην Ελλάδα πριν από μία δεκαετία έντονη η συζήτηση για την κρίση της ποίησης, αλλά και στη Γαλλία. «Μα τι χρειάζονται πια οι ποιητές;» ρωτούσε ο Κριστιάν Πριζάν το 1996· και το 1999, ο Ζαν-Κλοντ Πενσόν διερωτάτο: «Μα τι χρειάζεται η ποίηση;». Τόσο η ελληνική όσο και η γαλλική ποίηση χαίρουν άκρας υγείας, όπως αποδεικνύει και η ανά 

...συνέχεια
Σύγχρονοι Γάλλοι ποιητές.
Ένα προκλητικό μυθιστόρημα.

Για το μυθιστόρημα του Νίκου Δαββέτα, 

Ο ζωγράφος του Μπελογιάννη (εκδ. Μεταίχμιο)

Διαβάζοντας το νέο μυθιστόρημα του Νίκου Δαββέτα, στη γραμμή των προηγούμενων έργων του που αξιοποιούν την Ιστορία για να μιλήσουν για το παρόν και, ενδεχομένως, το μέλλον, συνδυάζοντας ακριβώς το παρελθόν με το παρόν μέσα στη μυθοπλασία, βρέθηκα σε μεγάλη αμηχανία. Γιατί η εποχή φέρνει στο προσκήνιο τη μεγάλη συζήτηση για 

...συνέχεια
Ένα προκλητικό μυθιστόρημα.
Ένα μυθιστόρημα-Σταθμός.

Για το μυθιστόρημα του Αλέξη Πανσέληνου, 

Η μεγάλη πομπή (εκδ. Μεταίχμιο)

Ο ένας καβαλάει άλογο κι ο άλλος μηχανή, κι αυτή όχι δική του. Κι οι δύο χάνουν τον πατέρα τους, κι ας μην είναι του ενός αληθινός, αλλά ο Ποντοκένταυρος Χείρων που τον μεγάλωσε, και του άλλου τόσο αληθινός, με την αραιή τούφα κάτω από το λευκό σεντόνι του νοσοκομείου και τα στραβοπατημένα παπούτσια που θα απομείνουν να

...συνέχεια
Ένα μυθιστόρημα-Σταθμός.
Περίκλειστος αντρικός κόσμος.

Για το μυθιστόρημα του Γιώργου Μπράμου, 

Το ψέμα του λύκου (εκδ. Καστανιώτη)

Δυο φίλοι, αντιστασιακοί στη Χούντα, είναι ερωτευμένοι με την ίδια Ελένη. Ο ένας εξ αυτών, ονόματι Μενέλαος, θα προδώσει τους άλλους δυο και θα συνεχίσει τη ζωή του με δόξα -ακόμη και τη νεαρή του σύζυγο τη λένε Κλέα- και τιμή. Ο άλλος, ο Κυριάκος Ξενίδης, γιος καταδιωγμένου αριστερού που υπέγραψε δήλωση για να γυρίσει στο σπίτι του, θα

...συνέχεια
Περίκλειστος αντρικός κόσμος.
Ιστορίες της Θεσσαλονίκης.

Για το αφήγημα του Καρόλου Τσίζεκ, Η λιμνοθάλασσα 

της Γεωργικής Σχολής (επίμετρο: Αλέξης Ζήρας. Εκδ. Κίχλη)

Τσέχος που γεννήθηκε στην Ιταλία και ήρθε στα εφτά του στη Θεσσαλονίκη, ο Κάρολος Τσίζεκ μιλάει στα αφηγήματά του αυτά, για τον εαυτό του, με τον τρόπο και τις παρεκβάσεις του Μονταίν, πώς έγινε αυτό που είναι, εξαίρετος μεταφραστής, ευαίσθητος ποιητής και ζωγράφος

...συνέχεια
Ιστορίες της Θεσσαλονίκης.
Απεικόνιση του κόσμου.

Για την ποιητική συλλογή του Γιάννη Βαρβέρη, 

Ζώα στα σύννεφα (εκδ. Κέδρος)

Νομίσαμε ότι η συλλογή «Βαθέος γήρατος», αυτός ο λιτός στη φόρτισή του διάλογος με την υπέργηρη μητέρα του, την έκδοση της οποίας είχε ο ίδιος επιμεληθεί μέχρι κεραίας, όπως πάντα, ήταν ο «αποχαιρετισμός» του Γιάννη Βαρβέρη, που ξαφνικά μας άφησε τον Μάιο του 2011 και δεν πρόλαβε να τη δει στα βιβλιοπωλεία. Νομίσαμε, διότι ο Γιάννης δεν έχει πάψει, αν και απών, να λειτουργεί υπονομευτικά όσον αφορά όλες τις βεβαιότητες, κλείνοντάς μας το μάτι εκεί, «στα σύννεφα», όπου 

...συνέχεια
Απεικόνιση του κόσμου.
Εμείς και οι «ξένοι».

Για το βιβλίο του Γιάννη Η. Χάρη, Στοιχήματα. 

Εθνικισμός - Ρατσισμός - Μετανάστευση (εκδ. Γαβριηλίδη)

Εξαίρετος και βραβευμένος μεταφραστής, λεπτολόγος επιμελητής όπως αποδεικνύει και η ανά χείρας έκδοση, δεινός χειριστής της νέας ελληνικής και καυστικός σχολιαστής των λαθών και των παθών της (για να θυμηθούμε τον τίτλο των βιβλίων του στις εκδόσεις Πόλις), σταθερά παρών στη δημόσια σφαίρα και στο λογοτεχνικό πεδίο ως διανοούμενος και δημιουργός, ο Γιάννης Χάρης δημοσιεύει σήμερα τον πρώτο από τους 

...συνέχεια
Εμείς και οι ξένοι.
Μαγική εικόνα.

Για το μυθιστόρημα του Μάκη Τσίτα, 

Μάρτυς μου ο Θεός (εκδ. Κίχλη)

Ο ​βορειοελλαδίτης Μάκης Τσίτας, με σπουδές δημοσιογραφίας, έκανε την πρώτη του εμφάνιση με διηγήματα γραμμένα στη Θεσσαλονίκη, τη συλλογή «Πάτυ εκ του Πετρούλα», το 1996. Στη συνέχεια κατέβηκε στην Αθήνα, δραστηριοποιήθηκε ποικιλοτρόπως στον χώρο του βιβλίου (περιοδικά, δημόσιες σχέσεις εκδοτικών οίκων κ.ά.), άρχισε να γράφει 

...συνέχεια
Μαγική εικόνα.
Ζωή δεν είναι επιβίωση.

Για την ποιητική συλλογή της Κατερίνας  Γώγου, 

Τώρα να δούμε εσείς τι θα κάνετε (εκδ. Καστανιώτη)

Σ​​τη δεκαετία του 1980, το «Τρία κλικ αριστερά», έγινε μέσα σε μια νύχτα η βίβλος των εξεγερμένων εφήβων, που πρωτογνώριζαν τη Γώγου μέσα από τα ποιήματά της και την εμβληματική «Παραγγελιά» του άντρα και πατέρα της κόρης της, του Παύλου Τάσιου, την ίδια περίοδο. Η συλλογή εκδόθηκε στην Αμερική από τον Τζακ Χίρσμαν κι έγινε κι εκεί ανάρπαστη. Ελάχιστα χρόνια μετά τη μεταπολίτευση, στα προεόρτια της εισόδου της 

...συνέχεια
Ζωή δεν είναι επιβίωση.
Στο κυνήγι του χρήματος χωρίς φραγμούς και έλεος.

Για τα μυθιστορήματα Η προμήθεια του Τζορτζ Πελεκάνος 

(εκδ. Πατάκη), Ανάφλεξη, του Ρίτσαρντ Σταρκ (εκδ. Νεφέλη), 

Πώς να κλέψετε μια τράπεζα, του Ντόναλντ Γουέστλεϊκ (εκδ. Αγρα) και, Arab jazz του ΚΑRΙΜ MISKE (εκδ. Πόλις)

Τέσσερα αστυνομικά μυθιστορήματα, αλλά συγγραφείς τρεις: ο Ρίτσαρντ Σταρκ κι ο Ντόναλντ Γουέστλεϊκ (1933-2008) είναι το ίδιο το πρόσωπο και οι ήρωες των βιβλίων τους, κλέφτες αμφότεροι, ο αδίστακτος και ατρόμητος Πάρκερ και ο καταθλιπτικός και μετρίως άτυχος Ντορτμούντερ, μοιάζουν, όσο κι αν δεν τους φαίνεται πραγματικά καθόλου, σαν δυο 

...συνέχεια
Στο κυνήγι του χρήματος χωρίς φραγμούς και έλεος.
Φως αυτοσυνειδησίας.

Για το μυθιστόρημα της Ντορίνας Παπαλιού, 
Το απαραίτητο φως (εκδ. Ίκαρος)

Η ​​Λουίζ Χατζηλουκά είναι ζωγράφος, όπως ζωγράφος ήταν κι ο παππούς της, ένα από τα Glascow Boys του 19ου αιώνα στη Γλασκώβη, όπου μεγάλωσε και η εμπνευσμένη σχεδιάστρια κοσμημάτων μητέρα της. Η ανυπόγραφη αυτοπροσωπογραφία του κοσμούσε το σπίτι της στην αγαπημένη της Σμύρνη, όταν είναι μικρή, και στη συνέχεια το κοσμεί στην εξίσου λατρεμένη της Αθήνα, όπου η οικογένειά της καταλήγει με τη 

...συνέχεια
Φως αυτοσυνειδησίας.
Χρόνια τραύματα.

Για το μυθιστόρημα της Βασιλικής Ηλιοπούλου, 

Η άσκηση του Ροτ (εκδ. Πατάκη)

Σε ένα από τα συγκλονιστικότερα αφηγήματα για τον ελληνικό εμφύλιο, ο Μιχάλης Γκανάς, αφηγούμενος με λόγο καυτό και μαζί πέτρινο, σαν την εποχή, την εμπειρία της αναγκαστικής προσφυγιάς, μιλάει για τη «μητριά πατρίδα». Η εμπειρία των πολλαπλών απωλειών του Εμφυλίου για τόσους πολλούς ανθρώπους και σε τόσο μεγάλο βάθος χρόνου (η άφθονη σύγχρονη πεζογραφική παραγωγή μπορεί καθαυτή να θεωρηθεί, όταν δεν

...συνέχεια
Χρόνια τραύματα.
Αντίδωρο στην Ελλάδα.

Για το συλλογικό βιβλίο 

Έτσι άρχισαν όλα. Σέρβοι συγγραφείς γράφουν για την Ελλάδα 

(επιμ. Λιούμπιτσα Άρσιτς, Ντέγια Μιαϊλοβοτς μετ.: Γκάγκα Ρόσιτς, Μαρία Κεσίνη. εκδ. Κονιδάρη)

Είκοσι επτά Σέρβοι συγγραφείς, άντρες και γυναίκες, γράφουν για την Ελλάδα. Για να τη στηρίξουν στην κρίση που περνά. Πέρυσι, στην Έκθεση Βιβλίου της Θεσσαλονίκης, που μόνο να κερδίσει θα είχε αν δεν παρίστανε επί ματαίω τη διεθνή και γινόταν πραγματικά βαλκανική, όταν το βιβλίο αυτό ετοιμαζόταν ακόμη, ένας από τους συμμετέχοντες στον 

...συνέχεια
Αντίδωρο στην Ελλάδα.
Το τέλος ενός κόσμου.

Για την ποιητική συλλογή του Αντώνη Ζέρβα, 

Μερησαήρ. Ειρμοί νεκρώσιμοι (εκδ. Μελάνι)

​​Μερησαήρ, όνομα της αγάπης επινοημένο «το καλοκαίρι της μεγάλης ξηρασίας, / στα δάση του Λονδίνου, 1976.» Μαίρη και αήρ, Μαίρης αήρ. Ό,τι το πιο απτό, ανθρώπινο, σωματικό, και άυλο μαζί στο όνομα αυτόπου, αναδιπλασιασμένο στον τίτλο της τελευταίας ποιητικής συλλογής του ποιητή, μεταφραστή και δοκιμιογράφου Αντώνη Ζέρβα, μιας συλλογής που γράφτηκε και εκδόθηκε μετά την εξαΰλωση της Μαίρης, το πέρασμά 

...συνέχεια
Το τέλος ενός κόσμου.
Δεσμοί αίματος και αγάπης.

Για το μυθιστόρημα της Καρολίνας Μέρμηγκα, 

Συγγενής (εκδ. Μελάνι)

Τεχνητή γονιμοποίηση, κλωνοποίηση, δημιουργία ζωής και μορφές αθανασίας, επαναπροσδιορισμός του φυσιολογικού, του ηθικού, του επιτρεπτού: στην αρχή όλα αυτά τα συναντούσε κανείς μόνο στην επιστημονική φαντασία, στα βιβλία και μετά στις ταινίες, χρόνια πολλά πριν η επιστήμη ανοίξει τον δρόμο για την πραγματοποίησή τους, όταν έγραφαν ακόμη ο Χ. Τζ. Ουέλς και ο Άλντους Χάξλεϊ· έπειτα ο Φίλιπ Ντικ

...συνέχεια
Δεσμοί αίματος και αγάπης.
Μεγάλη λογοτεχνία.

Για το μυθιστόρημα του Ρομπέρτο Μπολάνιο, 

Το Τρίτο Ράιχ (μτφρ.: Κρίτων Ηλιόπουλος. Εκδ. Άγρα)

Η φήμη και η καταξίωση του Ρομπέρτο Μπολάνιο και στην Ελλάδα είναι πια δεδομένες. Ο Χιλιανός υπορεαλιστής, που έχει κατακτήσει ολόκληρο τον κόσμο και δυστυχώς πέθανε νεότατος εδώ και μία δεκαετία, θεωρείται ένας ακόμη κλασικός του 20ού αιώνα. Οι «Άγριοι ντετέκτιβ» και το πρόσφατο «2666» είναι τα αριστουργήματά του, αλλά πολλά άλλα έργα 

...συνέχεια
Μεγάλη λογοτεχνία.
Ζοφερό παραμύθι

Για το μυθιστόρημα της Μαρίας Κουγιουμτζή, 

Κι αν δεν ξημερώσει; (εκδ. Καστανιώτη)

Ο δισταγμός της νεοελληνικής πεζογραφίας, η εφεκτικότητά της όσον αφορά την πραγμάτευση της κρίσης -η ποίηση έχει τους δικούς της δρόμους, τρόπους και χρόνους, εντελώς διαφορετικούς- είναι, νομίζω, κατά κύριο λόγο ένας δισταγμός αισθητικής φύσεως: αναζητεί τους τρόπους αποτύπωσής της, πέρα από έναν αμήχανο και αναποτελεσματικό, εντέλει, ρεαλισμό, δείγματα του οποίου έχουμε δει σε σχετικές θεματικές 

...συνέχεια
  • 21-40 από 419 άρθρα

Δείτε επίσης...

  • Ζοφερό παραμύθι

    "Πικρούτσικα Πικρούτσικα"

    Για το βιβλίο του Θάνου Κάππα, Πικρούτσικα πικρούτσικα (βιβλιοπωλείον της εστίας)Πρώτη σελίδα του βιβλίου: περιβόλια της γης, περιβόλια του ουρανού. Τελευταία σελίδα: ομοίως. Στην πρώτη σελίδα, ο πατέρας ζωντανός. Στην τελευταία, νεκρός. Ο θάνατος του κλείνει έναν κύκλο κι ανοίγει έναν καινούργιο.
  • Πικρούτσικα Πικρούτσικα

    «Οι ραφές της διαχωριστικής γραμμής…»

    Για το μυθιστόρημα της Κάλλιας Παπαδάκη, Δενδρίτες (Πόλις) Το 2012, ο βραβευμένος με Πούλιτζερ αμερικανός δημοσιογράφος Κρις Χέτζες και ο επίσης βραβευμένος με το βραβείο Άισνερ μαλτεζοαμερικανός κομίστας Joe Sacco, γνωστός μας από την εξαιρετική του δουλειά Παλαιστίνη, την οποία ο Έντουαρντ Σαΐντ χαρακτηρίζει στον πρόλογό του ως μια από τις καλύτερες καλλιτεχνικές αποτυπώσεις του παλαιστιανιακού προβλήματος, δημοσιεύουν τους καρπούς μιας μεγάλης περιοδείας τους στην Αμερική της φτώχειας και της εξαθλίωσης: Days of Destruction, Days of Revolt. Το δεύτερο 
  • Οι ραφές της διαχωριστικής γραμμής…

    Η μηχανή παραγωγής λάσπης. Η έκπτωση των ΜΜΕ ως μείζων κίνδυνος για τη δημοκρατία.

    Για το βιβλίο του Ουμπέρτο Έκο, Φύλλο μηδέν (μετ. Έφη Καλλιφατίδη, εκδ. Ψυχογιός) Φωτιά στους κύκλους των εφημερίδων και των ΜΜΕ εν γένει έβαλε ο Ουμπέρτο Έκο με το τελευταίο του βιβλίο: ένα μυθιστόρημα συντομότατο, για τα μέτρα του Έκο, στην ίδια γραμμή σκέψης που τον οδηγεί από το Gruppo 63 ακόμη, όταν διερευνούσε την αλλαγή στη συνθήκη του συγγραφέα και του διανοούμενου αλλά και των Μέσων μαζικής ενημέρωσης μετά τον πόλεμο· στην ίδια κατεύθυνση με τα προηγούμενα 
  • Η μηχανή παραγωγής λάσπης. Η έκπτωση των ΜΜΕ ως μείζων κίνδυνος για τη δημοκρατία.

    Ο ποιητής Λουί Αραγκόν σήμερα

    Τα ποιητικά, Τεύχος 10, Ιούνιος 2013Για να μιλήσουμε σήμερα για τον Αραγκόν, πρέπει προφανώς να πάψουμε να τον δικάζουμεκαι να πιάσουμε ξανά να τον διαβάζουμε.Ολιβιέ ΜπαρμπαράνΠροσωπικά, πάντα προσπαθούσα να καταλάβω εκείνους που δέχονται να πεθάνουν,και (ακόμα πιο δύσκολο) να θανατώνουν τον ίδιο τους τον εαυτό, για έναν σκοπό•όχι για έναν σκοπό που θεωρούν αυτοί ότι αξίζει τον κόπο (γιατί έτσι όλοι οι ναζιστές θα δικαιώνονταν)
  • Ο ποιητής Λουί Αραγκόν σήμερα

    Συζήτηση με τον Αναστάση Βιστωνίτη.

    Τα ποιητικά, Τεύχος 5ο, Μάρτιος 2012-Το ποίημα είναι “ένα φωτεινό μαχαίρι / μπηγμένο κάθετα στις πόλεις.” “Το ποίημα δεν είναι φωνή, / πέρασμα πουλιού. / Είναι πυροβολισμός / στον ορίζοντα και την Ιστορία.” Αυτά τα έγραφες στα 20 σου χρόνια κι έγιναν μάλιστα και στίχοι σε ραπ τραγούδι πρόσφατα. Σαράντα χρόνια ακριβώς μετά, τι είναι για σένα το ποίημα;Πέρασαν σαράντα χρόνια, αλλά τι σημαίνει χρόνος για τον ποιητή; Αναρωτήθηκα πολλές φορές: τι μετράει το ρολόι; Το ρολόι δεν μετράει 
  • Συζήτηση με τον Αναστάση Βιστωνίτη.

    Νever more

    Τα ποιητικά, Τεύχος 4ο, Δεκέμβριος 2011Ο Γιάννης Βαρβέρης εξέδωσε την πρώτη του ποιητική συλλογή το 1975, Εν φαντασία και λόγω, η οποία συνομιλεί απροσδόκητα με την τελευταία, μεταθανάτια συλλογή του, δηλώνοντας το πέρασμα από τα κείμενα στη ζωή την ίδια. Η αρχή, καβαφική: «το γήρασμα του σώματος και της μορφής μου / είναι πληγή από φρικτό μαχαίρι»• στο τέλος, η μητέρα: «βαθέος γήρατος». Λίγο αργότερα, το 1983, στην εισαγωγή του 
  • Νever more

    ΜΙΑ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΤΗΣ ΓΕΝΙΑΣ ΤΟΥ ’70

    Τα ποιητικά, Τεύχος 3ο, Σεπτέμβριος 2011Γεννημένοι ανάμεσα στα 1940 και το 1955, οι ποιητές της γενιάς του ’70, της τρίτης μεταπολεμικής γενιάς ή «γενιάς της αμφισβήτησης» όπως ονόμασε ο Βάσος Βαρίκας -αναφερόμενος ωστόσο σε ένα ευρύτερο σύνολο ποιητών- διαμορφώνονται μέσα στο μεταπολεμικό πολιτικό-οικονομικό κλίμα και τις αλλαγές της δεκαετίας του ’60, ζουν τη δικτατορία και τη μεταπολίτευση, βιώνουν στα ελληνικά μέτρα την αντικουλτούρα της δεκαετίας του ’60 και των αρχών του ’70, χωρίς αυτό 
  • ΜΙΑ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΤΗΣ ΓΕΝΙΑΣ ΤΟΥ ’70

    ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΤΗΣ ΠΟΙΗΣΗΣ ΣΤΗΝ ΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ

    Τα ποιητικά, Τεύχος 2ο, Ιούνιος 2011Στην παρούσα κρίση, ο παιγνιώδης λόγος του Λεόν- Πολ Φαργκ, που τον έχω παραθέσει σε ανάλογα συμφραζόμενα στο παρελθόν, παραμένει εξαιρετικά επίκαιρος. Λέει λοιπόν ο Φαργκ: Μέρα δεν περνά που κάποιος να μη μου αναγγείλει το θά­νατο της ποίησης. Οι κριτικοί σαλπίζοντας το κέρας τους, [...] ο γιος της θυρωρίνας μου, συνοικιακός παλαιστής, σαν δεν έχει άλλη δουλειά να κάνει, και με συλλυπείται
  • ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΤΗΣ ΠΟΙΗΣΗΣ ΣΤΗΝ ΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ

    «30 ΕΩΣ 30. ΤΡΙΑΝΤΑ ΠΟΙΗΤΕΣ ΩΣ ΤΡΙΑΝΤΑ ΕΤΩΝ. ΕΝΑ ΤΟΠΙΟ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΠΟΙΗΣΗΣ»

    Τα ποιητικά, Τεύχος 1ο, Μάρτιος 2011Το 1922-23, μέσα σε μια μόλις διετία, είχαν εκδοθεί τέσσερις ποιη­τικές ανθολογίες νέων ποιητών από νέους ποιητές, σηματοδοτώ­ντας την τάση μιας εποχής. Αν συμπεριλάβουμε και τους νέους πεζογράφους και διευρύνουμε το χρονικό διάστημα, μέσα σε μια δεκαετία είχαμε τότε επτά ανθολογίες. Φαίνεται ότι το γύρισμα του αιώνα, πά­ντα μεταιχμιακό, στρέφει τους προβολείς στους νέους, ως εκφραστές του νέου. Ή μάλλον, στις εποχές αυτές οι νέοι ποιητές πολλαπλασιάζονται
  • 30 ΕΩΣ 30. ΤΡΙΑΝΤΑ ΠΟΙΗΤΕΣ ΩΣ ΤΡΙΑΝΤΑ ΕΤΩΝ. ΕΝΑ ΤΟΠΙΟ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΠΟΙΗΣΗΣ

    Ο φονταμενταλισμός στον καθρέφτη της λογοτεχνίας

    Στο Πνεύμα της τρομοκρατίας (Κριτική, 2002), ο Ζαν Μπωντριγιάρ χαρακτηρίζει το χτύπημα στους Δίδυμους Πύργους το «απόλυτο γεγονός», σε αντίθεση με το «μη-γεγονός» που είχε αποτελέσει ο πρώτος Πόλεμος του Κόλπου, υπογραμμίζοντας την αδυναμία του πολιτικού συστήματος να ενσωματώσει στη λογική του και να αποδεχτεί τον θάνατο. Έτσι, λέει, οι τρομοκράτες, πέραν της μιντιακής, σε πραγματικό χρόνο παρουσίασης του θανάτου, χρησιμοποιούν ως όπλο την ίδια την έννοια του θανάτου, ενός θανάτου συμβολικού και θυσιαστικού που συνιστά το απόλυτο και αμετάκλητο γεγονός. Αυτή η θέση του επιβεβαιώνεται διαρκώς έκτοτε, με τους τηλεοπτικούς αποκεφαλισμούς, τα διαρκή τρομοκρατικά χτυπήματα στη Δύση και, βέβαια, με τη συντονισμένη επίθεση στο Παρίσι, ενάντια από τη μια στην ελευθερία του τύπου και της έκφρασης και από την άλλη ενάντια στη γαλλική εβραϊκή κοινότητα, προφανώς σε συνάρτηση με την ανοιχτή πληγή του παλαιστινιακού ζητήματος.
  • Ο φονταμενταλισμός στον καθρέφτη της λογοτεχνίας

    Το μικρό που τα πάντα περιλαμβάνει

    Για τη συλλογή διηγημάτων του Γιώργου Σκαμπαρδώνη, Νοέμβριος (εκδ. Πατάκη)Κάθε έργο του Γιώργου Σκαμπαρδώνη είναι μια κατασκευή μελετημένη μέχρι κεραίας: είναι κτίσμα και μαζί κτιστό, κτίσις ενός κόσμου περιληπτικού των πάντων. Υπό την έννοια αυτή, αναρωτιέται κανείς πώς να διαβάσει το απόσπασμα από το Περί θείων ονομάτων (9, 3), του Διονυσίου Αρεοπαγίτου, που ανοίγει, μαζί με την αφιέρωση, τη συλλογή: «Τούτο το σμικρόν άποσόν εστί και άπήλικον, ακρατές, άπειρον, αόριστον, περιληπτικόν πάντων, αυτό δε άπερίληπτον.» Κυριολεκτικά, ως αναφορά στον Θεό· μεταφορικά, ως αναφορά στη γραφή και ειδικότερα στη μικρή φόρμα που χρόνια τώρα υπηρετεί με συνέπεια ο