Δήμητρα Χριστοδούλου. Ο τρόμος ως απλή μηχανή

Για την ποιητική συλλογή της Δήμητρας Χριστοδούλου, 

Ο τρόμος ως απλή μηχανή (εκδ. Πατάκη)

Αν η συλλογή Πώς αυτοκτονούν οι Ασσύριοι (2010) σηματοδότησε μια αλλαγή στην ποιητική της Δήμητρας Χριστοδούλου -και σε σχέση με τον βραβευμένο Λιμό-, η νέα της συλλογή, Ο τρόμος ως απλή μηχανή, υποστηρίζει και εδραιώνει την αλλαγή αυτή: η ποιήτρια σχεδιάζει με επάλληλους κύκλους μια ανθρώπινη κωμωδία, από το αναπόδραστο του 

...συνέχεια
Δήμητρα Χριστοδούλου. Ο τρόμος ως απλή μηχανή
Ρουβίκωνας στα μέτρα μας. Νικόλας Ευαντινός

Για την ποιητική συλλογή του Νικόλαου Ευαντινού, 

Ρουβίκωνας στα μέτρα μας (Εκδόσεις Μελάνι)

Στις «Μικρές αγγελίες και ειδήσεις», την πρώτη του συλλογή που εκδόθηκε το 2008, ο Κρητικός Νικόλας Ευαντινός τιτλοφορούσε τα ποιήματά του με φράσεις που παρέπεμπαν σε αγγελίες ή ειδησάρια, ανοίγοντας την καθημερινή φόρμα στο πολιτικό-υπαρξιακό στοιχείο. Στη νέα του συλλογή, ο Ρουβίκωνας και η διάβασή του λειτουργούν ως άξονες για μια πολλαπλή διερεύνηση της έννοιας του ορίου, της

...συνέχεια
Ρουβίκωνας στα μέτρα μας. Νικόλας Ευαντινός
Αντιγόνη Βουτσινά, Το λάθος ποίημα

Για την ποιητική συλλογή της Αντιγόνης Βουτσινά, 

Το λάθος ποίημα (Εκδόσεις Μελάνι)

Στη χορεία των πολύ καλών νέων φωνών που διαρκώς εμφανίζονται την τελευταία δεκαπενταετία έρχεται να προστεθεί με τη συλλογή της Το λάθος ποίημα η Αντιγόνη Βουτσινά. Η συλλογή της αναπτύσσει διακλαδωτά την προβληματική του τίτλου της. Από τη μια το λάθος ποίημα, το ποίημα όχι τόσο που δεν γράφτηκε σωστά με την έννοια του

...συνέχεια
Αντιγόνη Βουτσινά, Το λάθος ποίημα
Το κενό και η άβυσσος. Ένα αιρετικό βιβλίο για τον αντίκτυπο των ΜΜΕ στις κοινωνικές δομές και στην ατομική συγκρότηση αλλά και για τις πρακτικές του λαθρεμπορίου.

Για το μυθιστόρημα του Ζαν Εσενόζ, 

Οι ψηλές Ξανθιές (εκδ. Πόλις)

Ο Ζαν Εσενόζ αποτελεί μια ιδιαίτερη περίπτωση στα γαλλικά γράμματα και με κάθε νέο βιβλίο του εδώ και μια εικοσιπενταετία ανατρέπει τα δεδομένα του σύγχρονου μυθιστορήματος. Επηρεασμένος από το nouveau roman, προβαίνει εξαρχής σε ρηξικέλευθες θεματικές, αφηγηματολογικές και υφολογικές επιλογές οι οποίες θα του χαρίσουν 

...συνέχεια
Το κενό και η άβυσσος. Ένα αιρετικό βιβλίο για τον αντίκτυπο των ΜΜΕ στις κοινωνικές δομές και στην ατομική συγκρότηση αλλά και για τις πρακτικές του λαθρεμπορίου.
Μετέωρος πόθος. Πολλαπλές ερμηνευτικές εκδοχές διαδοχικών εγκλημάτων με κοινό πολιτικό και ερωτικό παρονομαστή.

Για το μυθιστόρημα του Σέργιου Γκάκα, 

Κάσκο (εκδ. Καστανιώτη)

Το πρώτο μυθιστόρημα του σκηνοθέτη Σέργιου Γκάκα είναι ένα αστυνομικό, νουάρ μυθιστόρημα με τον αινιγματικό τίτλο Κάσκο. Ο συγγραφέας αφηγείται μια πολύπτυχη ιστορία με φόνους και εξαφανίσεις η οποία διαδραματίζεται στη Θεσσαλονίκη. Ένας σαραντάρης δικηγόρος που πνίγει την αποτυχία και τις τύψεις του στο αλκοόλ μετατρέπεται σε ιδιωτικό ντετέκτιβ μετά τον θάνατο του 

...συνέχεια
Μετέωρος πόθος. Πολλαπλές ερμηνευτικές εκδοχές διαδοχικών εγκλημάτων με κοινό πολιτικό και ερωτικό παρονομαστή.
Ένα εργαστήρι της γλώσσας. Το έβδομο τεύχος της «Μετάφρασης» και η παρέμβασή του στα μεταφραστικά μας πράγματα.

Για το έβδομο τεύχος του περιοδικού Μετάφραση

Το περιοδικό Μετάφραση έχει φτάσει αισίως στο έβδομο τεύχος του και, το σημαντικότερο, διατηρεί τη ζωντάνια και τη φρεσκάδα που το χαρακτήριζαν από την αρχή. Με ένα αφιέρωμα στη γερμανική λογοτεχνία, σημαντικές μεταφραστικές δοκιμές και άρθρα για καίρια ζητήματα της μεταφρασεολογίας, με μια μείζονος ενδιαφέροντος παρουσίαση του αιωνόβιου αλλά πάντα επίκαιρου Γαλλοελληνικού

...συνέχεια
Ένα εργαστήρι της γλώσσας. Το έβδομο τεύχος της Μετάφρασης και η παρέμβασή του στα μεταφραστικά μας πράγματα.
Ένα ημερολόγιο της φθοράς. Η εξερεύνηση της ετερότητας σε μια χώρα όπου κάθε κίνηση ισοδυναμεί με άλμα προς το κενό.

Για τη συλλογή διηγημάτων του Henri Michaux, 

Εκουαδόρ (εκδ. Άγρα)

Σύγχρονος των σουρεαλιστών αλλά ξένος προς το κίνημά τους, ο Ανρί Μισό υπηρέτησε με το ίδιο πάθος τη γραφή και τη ζωγραφική. Γεννημένος Βέλγος και πολιτογραφημένος πολλά χρόνια αργότερα Γάλλος, ο Μισό βίωσε τη σχέση του με τη λογοτεχνία και την τέχνη ως μια ύψιστη διανοητική περιπέτεια, ενίοτε μεταφυσικής υφής, διανύοντας 

...συνέχεια
Ένα ημερολόγιο της φθοράς. Η εξερεύνηση της ετερότητας σε μια χώρα όπου κάθε κίνηση ισοδυναμεί με άλμα προς το κενό.
Ένας μεταρομαντικός της ουτοπίας. Φόρος τιμής στον Γκυ Ντεμπόρ, αυτόχειρα διανοούμενο που αγωνίστηκε να κάνει καθημερινή πράξη και ποίηση την πολιτική ανατροπή.

Για το βιβλίο του Γ.Ι. Μπαμπασάκη, 

Guy Debord (1931-1994) (εκδ. Printa)

Όταν ο Γκυ Ντεμπόρ αυτοκτόνησε το 1994, χτυπημένος από μια ανίατη ασθένεια, οι φίλοι και οπαδοί του στην Αθήνα τού απέδωσαν τις τελευταίες τιμές με έναν προσφιλή, στον ίδιο, κώδικα: οι τοίχοι στο κέντρο της πόλης γέμισαν συντροφικούς αποχαιρετισμούς, γεμάτους τρυφερότητα. Λετριστής, ιδρυτής της Καταστασιακής Διεθνούς, κινηματογραφιστής, θεωρητικός, εκδότης περιοδικών ζύμωσης

...συνέχεια
Ένας μεταρομαντικός της ουτοπίας. Φόρος τιμής στον Γκυ Ντεμπόρ, αυτόχειρα διανοούμενο που αγωνίστηκε να κάνει καθημερινή πράξη και ποίηση την πολιτική ανατροπή.
Το κάλεσμα της Φλορ. Μια νεαρή χήρα ανάμεσα σε δύο άντρες, με φόντο το πολύχρωμο αισθησιακό χωνευτήρι της Μπαΐα.

Για το μυθιστόρημα του Jorge Amado, 

Η Ντόνα Φλορ και οι δύο σύζυγοί της (εκδ. Περίπλους)

Το καλοκαίρι του 2001 ο Ζόρζε Αμάντο (ή Ζόρζι Αμάντου όπως μας πληροφορεί η μεταφράστρια της Ντόνα Φλορ ότι προφέρεται το όνομά του) έφυγε από τη ζωή στα 89 του χρόνια. Ο διασημότερος και πιο πολυδιαβασμένος βραζιλιάνος συγγραφέας στον κόσμο είναι γνωστός στην Ελλάδα εδώ και είκοσι πέντε χρόνια τουλάχιστον. Οι 

...συνέχεια
Το κάλεσμα της Φλορ. Μια νεαρή χήρα ανάμεσα σε δύο άντρες, με φόντο το πολύχρωμο αισθησιακό χωνευτήρι της Μπαΐα.
Εγχειρίδιο της καθημερινής ανατροπής. Όταν ο Βολταίρος υπερασπίζεται τον πολιτικό φιλελευθερισμό και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια με το ανάλαφρο και περιπαικτικό ύφος των σαλονιών

Για το βιβλίο του Βολταίρου, 

Φολοσοφικό Λεξικό (εκδ, Στάχυ)

Αυθεντία στην εποχή του, ο πιο γνωστός ίσως από τους στοχαστές του γαλλικού αιώνα των Φώτων, ο Φρανσουά-Μαρί Αρουέ, ο επονομαζόμενος Βολταίρος, δεν έχει πάψει από τον 19ο αιώνα και εξής να δέχεται επιθέσεις και να γίνεται αντικείμενο σκληρής κριτικής. Είναι γνωστή η άποψη του Μποντλέρ, ο οποίος τον χαρακτήριζε «αντιποιητή», «αντικαλλιτέχνη» και «ιεροκήρυκα των θυρωρών». Πολλοί είναι και οι

...συνέχεια
Εγχειρίδιο της καθημερινής ανατροπής. Όταν ο Βολταίρος υπερασπίζεται τον πολιτικό φιλελευθερισμό και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια με το ανάλαφρο και περιπαικτικό ύφος των σαλονιών
Το τέλος μιας ηρωικής εποχής. Η ελεγεία του Φώκνερ για την παρακμή και την πτώση του αμερικανικού Νότου μέσα από τις τύχες του οίκου των Σαρτόρις.

Για το μυθιστόρημα του William Faulkner, 

Σαντόρις (εκδ, Ίνδικτος)

Το Σαρτόρις είναι το τρίτο κατά σειρά μυθιστόρημα του Φώκνερ, μετά τοΜεροκάματο του Στρατιώτη και τα Κουνούπια, το οποίο εκδόθηκε το 1929. Αποτελεί τη συντομευμένη εκδοχή ενός πιο εκτεταμένου έργου, με τίτλο Λάβαρα στη σκόνη, το οποίο κυκλοφόρησε μετά τον θάνατο του συγγραφέα. Πρόκειται για ένα έργο πρώιμο, τόσο σε επίπεδο τεχνικής όσο και σύλληψης, που εγκαινιάζει το έπος του αμερικανικού Νότου και 

...συνέχεια
Το τέλος μιας ηρωικής εποχής. Η ελεγεία του Φώκνερ για την παρακμή και την πτώση του αμερικανικού Νότου μέσα από τις τύχες του οίκου των Σαρτόρις.
Ύμνος στην ένωση. Μια δόκιμη μετάφραση από το ποιητικό σύμπαν του Ελυάρ, εικόνες ενός κατακερματισμένου κόσμου που φτιάχνεται διαρκώς από την αρχή.

Για την ποιητική συλλογή του Paul Eluard, 

Έντεκα ποιήματα (εκδ. Γαβριηλίδης)

Ο Eluard Eugene (Emile Paul Grindel, 1895-1952) είναι πολύ γνωστός και αγαπητός στην Ελλάδα, στο ρόδο του λογικού του, όπως την ονόμασε στο έργο που εμπνεύστηκε όταν επισκέφθηκε τον Γράμμο το 1949 (και εκδόθηκε για πρώτη φορά πέρυσι στα ελληνικά, σε μετάφραση Ε. Αντωνιάδη, από τα Ελληνικά Γράμματα). Γνωστός και μαζί άγνωστος, όπως πολλοί μείζονες ξένοι ποιητές, τους οποίους συχνά 

...συνέχεια
Ύμνος στην ένωση. Μια δόκιμη μετάφραση από το ποιητικό σύμπαν του Ελυάρ, εικόνες ενός κατακερματισμένου κόσμου που φτιάχνεται διαρκώς από την αρχή.
Μια ύστατη άσκηση αρμονίας. Το κύκνειο άσμα του Αντρέ Ζιντ συνοψίζει και κωδικοποιεί τη ζωή και το έργο του.

Για το βιβλίο του Andre Gide, 

Θησέας (εκδ. Πατάκης)

Όταν ο André Gide εκδίδει το 1946 τον Θησέα, το τελευταίο σημαντικό έργο του, είναι 77 ετών και ο πόλεμος έχει μόλις τελειώσει. Εμπνεόμενος για άλλη μία φορά από την ελληνική μυθολογία, ο Gide προσπαθεί να συνοψίσει στη δική του ανάγνωση του μύθου του Θησέα την προσωπική πορεία και τις επιλογές του και να βάλει ο ίδιος την τελεία στο έργο του, σχολιάζοντας για τελευταία φορά τον κόσμο, τη 

...συνέχεια
Μια ύστατη άσκηση αρμονίας. Το κύκνειο άσμα του Αντρέ Ζιντ συνοψίζει και κωδικοποιεί τη ζωή και το έργο του.
Η διαχείριση της ιστορίας. Το παράδειγμα των «Κλασσικών Εικονογραφημένων» υπό το πρίσμα της σημειολογίας και της αποδόμησης

Για το βιβλίο του Γιάννη Σκαρπέλου, 

Ιστορική μνήμη και ελληνικότητα των κόμικς (εκδ. Κριτική) 

Στη νέα του μελέτη Ιστορική μνήμη και ελληνικότητα στα κόμικς ο Γιάννης Σκαρπέλος πραγματεύεται το εν πολλοίς περιφρονημένο είδος των κόμικς, την τιμή του οποίου εν μέρει αποκατέστησε η σημειολογία. Ειδικότερα, πραγματεύεται το ζήτημα της διαχείρισης της ιστορίας στα κόμικς και ειδικότερα σε μια ελληνική σειρά κόμικς, τα Κλασσικά 

...συνέχεια
Η διαχείριση της ιστορίας. Το παράδειγμα των Κλασσικών Εικονογραφημένων υπό το πρίσμα της σημειολογίας και της αποδόμησης
Έρωτας, ποίηση, επανάσταση. Η αντικομφορμιστική ζωή του μεγάλου αιρετικού Μαγιακόφσκι που σφράγισε με τον θάνατό του το τέλος της σοσιαλιστικής αθωότητας.

Για το βιβλίο του Τούρμγιερν Σέβε, 

Φλέγομαι (εκδ. Scripta)

Tη δεκαετία του 1980, παρά το γεγονός ότι το μεταπολιτευτικό, επαναστατικό κλίμα είχε αρχίσει να καταλαγιάζει, ο Μαγιακόφσκι εξακολουθούσε να βρίσκεται στην ημερήσια διάταξη. Τα ποιήματά του κυκλοφορούσαν σε διάφορες μεταφράσεις, εκδίδονταν η αλληλογραφία, τα μανιφέστα και οι πολιτικές του παρεμβάσεις. Δίπλα στον Μαγιακόφσκι, οι σύντροφοι και συναγωνιστές του έδιναν επίσης το

...συνέχεια
Έρωτας, ποίηση, επανάσταση. Η αντικομφορμιστική ζωή του μεγάλου αιρετικού Μαγιακόφσκι που σφράγισε με τον θάνατό του το τέλος της σοσιαλιστικής αθωότητας.
Η μηχανική μετάφραση. Τα παράλληλα κείμενα και οι εφαρμογές τους.

Για τα βιβλία, 

Parallel Text Processing: Alignment and Use of Translation Corpora 

(εκδKluwer Academic Publishers)  

Η μηχανική μετάφραση και η ελληνική γλώσσα 

(Ινστιτούτο Επεξεργασίας του Λόγου και Εκδόσεις Καστανιώτη)

Εν είδει προοιμίου θα πρέπει να πούμε ότι τα παράλληλα κείμενα, ένα κείμενο δηλαδή μαζί με το μετάφρασμά του σε μία ή περισσότερες γλώσσες, αποτελούν μια πανάρχαια πρακτική, το πλέον φημισμένο δείγμα της οποίας αποτελεί η Στήλη της Ροσέττης, που μας επέτρεψε να

...συνέχεια
Η μηχανική μετάφραση. Τα παράλληλα κείμενα και οι εφαρμογές τους.
Το πανηγύρι της ζωής. Δύο βιβλία με φόντο το Παρίσι των πρώτων δεκαετιών του 20ού αιώνα. Καλλιτέχνες και μποέμ κάθε λογής συνθέτουν ένα πολύχρωμο μωσαϊκό έτσι όπως στροβιλίζονται τρελά σε μια ατμόσφαιρα αέναης ευφορίας.

Για τα μυθιστορήματα του Dan Franck, 

Οι Μποέμ (εκδ. Ψυχογιός) 

Ξαπλωμένο γυμνό (εκδ. Μπουκουμάνης)

Γνωρίσαμε τον Νταν Φρανκ προ οκταετίας με τον Χωρισμό (Ωκεανίδα, 1992), το πολυδιαβασμένο μυθιστόρημά του που τιμήθηκε με το βραβείο Ρενοντό το 1991. Στα νέα βιβλία του, τους Μποέμ και το Ξαπλωμένο γυμνό, ασχολείται με τη γέννηση της σύγχρονης τέχνης τις τρεις πρώτες δεκαετίες του αιώνα μας στο Παρίσι. Στο Παρίσι που ήταν, κατά τη

...συνέχεια
Το πανηγύρι της ζωής. Δύο βιβλία με φόντο το Παρίσι των πρώτων δεκαετιών του 20ού αιώνα. Καλλιτέχνες και μποέμ κάθε λογής συνθέτουν ένα πολύχρωμο μωσαϊκό έτσι όπως στροβιλίζονται τρελά σε μια ατμόσφαιρα αέναης ευφορίας.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΑΘΕΟΔΩΡΗΣ. Η βιογραφία του μεγάλου μαθηματικού και φυσικού, συνομιλητή του Αϊνστάιν, που ήρθε αντιμέτωπος με τις ουτοπίες, μία από τις οποίες ήταν το ελληνικό Πανεπιστήμιο της Σμύρνης, κατά παραγγελίαν του Βενιζέλου.

Για το βιβλίο του Ευάγγελου Σπανδάγου, 

Η ζωή και το έργο του Κωνσταντινου Καραθεοδωρή (εκδ. Αίθρα)

Οι αριθμοί και οι ιδέες

Εφέτος κλείνουν 50 χρόνια από τον θάνατο του Κωνσταντίνου Καραθεοδωρή, διαπρεπούς μαθηματικού και θεωρητικού φυσικού με διεθνή καριέρα, ιδρυτή του Πανεπιστημίου της Σμύρνης, εισηγητή του κανονισμού βάσει του οποίου οργανώθηκαν τα πανεπιστήμια Αθηνών 

...συνέχεια
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΑΘΕΟΔΩΡΗΣ. Η βιογραφία του μεγάλου μαθηματικού και φυσικού, συνομιλητή του Αϊνστάιν, που ήρθε αντιμέτωπος με τις ουτοπίες, μία από τις οποίες ήταν το ελληνικό Πανεπιστήμιο της Σμύρνης, κατά παραγγελίαν του Βενιζέλου.
Οι αλήτες ποιητές. Μια αντιπροσωπευτική εικόνα της δυτικής μεσαιωνικής ποίησης μέσα από τις μπαλάντες του Φρανσουά Βιγιόν και τα τραγούδια των τροβαδούρων της Προβηγκίας.

Για τις ποιητικές συλλογές, 

Προβηγγιανοί τραγουδιστές του Μεσαίωνα (εκδ. Γαβριηλίδη) 

Μπαλλάντες και άλλα ποιήματα του Francois Villon (εκδ. Γαβριηλίδη)

 

Τα δύο βιβλία που οι εκδόσεις Γαβριηλίδη επανεξέδωσαν πρόσφατα, οι Τρουβαδούροι και οιΜπαλλάντες του Βιγιόν, προσφέρουν στον αναγνώστη μιαν αρκετά αντιπροσωπευτική εικόνα της δυτικής μεσαιωνικής ποίησης. Τόσο η ανθολογία της προβηγγιανής ποίησης όσο 

...συνέχεια
Οι αλήτες ποιητές. Μια αντιπροσωπευτική εικόνα της δυτικής μεσαιωνικής ποίησης μέσα από τις μπαλάντες του Φρανσουά Βιγιόν και τα τραγούδια των τροβαδούρων της Προβηγκίας.
Ο καουμπόι των ΜΜΕ. Ο δημοσιογράφος Μικέλε Σέρρα και η σαγήνη των μέσων ενημέρωσης. Μυθιστόρημα με ήρωα έναν εκδότη-διευθυντή της μεγαλύτερης αριστερής εφημερίδας της Ιταλίας.

Για το μυθιστόρημα του Μικέλε Σέρρα, 

Το παιδί-αγελάδα (εκδ. Εκδόσεις του Εικοστού Πρώτου)

Ο Μικέλε Σέρρα, δημοσιογράφος ο ίδιος, έγραψε ένα μυθιστόρημα για πράγματα που, όπως φαίνεται, γνωρίζει πολύ καλά, για τα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Θέμα του, οι δύο όψεις της σαγήνης των Μέσων, όπως την ορίζει το κοινό αφενός και οι άνθρωποι που τα χειρίζονται αφετέρου, στην ­ τυπικά ­ αμφίδρομη διαδικασία της επικοινωνίας τους.

...συνέχεια
  • 81-100 από 419 άρθρα

Δείτε επίσης...

  • Οι ραφές της διαχωριστικής γραμμής…

    Η μηχανή παραγωγής λάσπης. Η έκπτωση των ΜΜΕ ως μείζων κίνδυνος για τη δημοκρατία.

    Για το βιβλίο του Ουμπέρτο Έκο, Φύλλο μηδέν (μετ. Έφη Καλλιφατίδη, εκδ. Ψυχογιός) Φωτιά στους κύκλους των εφημερίδων και των ΜΜΕ εν γένει έβαλε ο Ουμπέρτο Έκο με το τελευταίο του βιβλίο: ένα μυθιστόρημα συντομότατο, για τα μέτρα του Έκο, στην ίδια γραμμή σκέψης που τον οδηγεί από το Gruppo 63 ακόμη, όταν διερευνούσε την αλλαγή στη συνθήκη του συγγραφέα και του διανοούμενου αλλά και των Μέσων μαζικής ενημέρωσης μετά τον πόλεμο· στην ίδια κατεύθυνση με τα προηγούμενα 
  • Η μηχανή παραγωγής λάσπης. Η έκπτωση των ΜΜΕ ως μείζων κίνδυνος για τη δημοκρατία.

    Ο ποιητής Λουί Αραγκόν σήμερα

    Τα ποιητικά, Τεύχος 10, Ιούνιος 2013Για να μιλήσουμε σήμερα για τον Αραγκόν, πρέπει προφανώς να πάψουμε να τον δικάζουμεκαι να πιάσουμε ξανά να τον διαβάζουμε.Ολιβιέ ΜπαρμπαράνΠροσωπικά, πάντα προσπαθούσα να καταλάβω εκείνους που δέχονται να πεθάνουν,και (ακόμα πιο δύσκολο) να θανατώνουν τον ίδιο τους τον εαυτό, για έναν σκοπό•όχι για έναν σκοπό που θεωρούν αυτοί ότι αξίζει τον κόπο (γιατί έτσι όλοι οι ναζιστές θα δικαιώνονταν)
  • Ο ποιητής Λουί Αραγκόν σήμερα

    Συζήτηση με τον Αναστάση Βιστωνίτη.

    Τα ποιητικά, Τεύχος 5ο, Μάρτιος 2012-Το ποίημα είναι “ένα φωτεινό μαχαίρι / μπηγμένο κάθετα στις πόλεις.” “Το ποίημα δεν είναι φωνή, / πέρασμα πουλιού. / Είναι πυροβολισμός / στον ορίζοντα και την Ιστορία.” Αυτά τα έγραφες στα 20 σου χρόνια κι έγιναν μάλιστα και στίχοι σε ραπ τραγούδι πρόσφατα. Σαράντα χρόνια ακριβώς μετά, τι είναι για σένα το ποίημα;Πέρασαν σαράντα χρόνια, αλλά τι σημαίνει χρόνος για τον ποιητή; Αναρωτήθηκα πολλές φορές: τι μετράει το ρολόι; Το ρολόι δεν μετράει 
  • Συζήτηση με τον Αναστάση Βιστωνίτη.

    Νever more

    Τα ποιητικά, Τεύχος 4ο, Δεκέμβριος 2011Ο Γιάννης Βαρβέρης εξέδωσε την πρώτη του ποιητική συλλογή το 1975, Εν φαντασία και λόγω, η οποία συνομιλεί απροσδόκητα με την τελευταία, μεταθανάτια συλλογή του, δηλώνοντας το πέρασμα από τα κείμενα στη ζωή την ίδια. Η αρχή, καβαφική: «το γήρασμα του σώματος και της μορφής μου / είναι πληγή από φρικτό μαχαίρι»• στο τέλος, η μητέρα: «βαθέος γήρατος». Λίγο αργότερα, το 1983, στην εισαγωγή του 
  • Νever more

    ΜΙΑ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΤΗΣ ΓΕΝΙΑΣ ΤΟΥ ’70

    Τα ποιητικά, Τεύχος 3ο, Σεπτέμβριος 2011Γεννημένοι ανάμεσα στα 1940 και το 1955, οι ποιητές της γενιάς του ’70, της τρίτης μεταπολεμικής γενιάς ή «γενιάς της αμφισβήτησης» όπως ονόμασε ο Βάσος Βαρίκας -αναφερόμενος ωστόσο σε ένα ευρύτερο σύνολο ποιητών- διαμορφώνονται μέσα στο μεταπολεμικό πολιτικό-οικονομικό κλίμα και τις αλλαγές της δεκαετίας του ’60, ζουν τη δικτατορία και τη μεταπολίτευση, βιώνουν στα ελληνικά μέτρα την αντικουλτούρα της δεκαετίας του ’60 και των αρχών του ’70, χωρίς αυτό 
  • ΜΙΑ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΤΗΣ ΓΕΝΙΑΣ ΤΟΥ ’70

    ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΤΗΣ ΠΟΙΗΣΗΣ ΣΤΗΝ ΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ

    Τα ποιητικά, Τεύχος 2ο, Ιούνιος 2011Στην παρούσα κρίση, ο παιγνιώδης λόγος του Λεόν- Πολ Φαργκ, που τον έχω παραθέσει σε ανάλογα συμφραζόμενα στο παρελθόν, παραμένει εξαιρετικά επίκαιρος. Λέει λοιπόν ο Φαργκ: Μέρα δεν περνά που κάποιος να μη μου αναγγείλει το θά­νατο της ποίησης. Οι κριτικοί σαλπίζοντας το κέρας τους, [...] ο γιος της θυρωρίνας μου, συνοικιακός παλαιστής, σαν δεν έχει άλλη δουλειά να κάνει, και με συλλυπείται
  • ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΤΗΣ ΠΟΙΗΣΗΣ ΣΤΗΝ ΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ

    «30 ΕΩΣ 30. ΤΡΙΑΝΤΑ ΠΟΙΗΤΕΣ ΩΣ ΤΡΙΑΝΤΑ ΕΤΩΝ. ΕΝΑ ΤΟΠΙΟ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΠΟΙΗΣΗΣ»

    Τα ποιητικά, Τεύχος 1ο, Μάρτιος 2011Το 1922-23, μέσα σε μια μόλις διετία, είχαν εκδοθεί τέσσερις ποιη­τικές ανθολογίες νέων ποιητών από νέους ποιητές, σηματοδοτώ­ντας την τάση μιας εποχής. Αν συμπεριλάβουμε και τους νέους πεζογράφους και διευρύνουμε το χρονικό διάστημα, μέσα σε μια δεκαετία είχαμε τότε επτά ανθολογίες. Φαίνεται ότι το γύρισμα του αιώνα, πά­ντα μεταιχμιακό, στρέφει τους προβολείς στους νέους, ως εκφραστές του νέου. Ή μάλλον, στις εποχές αυτές οι νέοι ποιητές πολλαπλασιάζονται
  • 30 ΕΩΣ 30. ΤΡΙΑΝΤΑ ΠΟΙΗΤΕΣ ΩΣ ΤΡΙΑΝΤΑ ΕΤΩΝ. ΕΝΑ ΤΟΠΙΟ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΠΟΙΗΣΗΣ

    Ο φονταμενταλισμός στον καθρέφτη της λογοτεχνίας

    Στο Πνεύμα της τρομοκρατίας (Κριτική, 2002), ο Ζαν Μπωντριγιάρ χαρακτηρίζει το χτύπημα στους Δίδυμους Πύργους το «απόλυτο γεγονός», σε αντίθεση με το «μη-γεγονός» που είχε αποτελέσει ο πρώτος Πόλεμος του Κόλπου, υπογραμμίζοντας την αδυναμία του πολιτικού συστήματος να ενσωματώσει στη λογική του και να αποδεχτεί τον θάνατο. Έτσι, λέει, οι τρομοκράτες, πέραν της μιντιακής, σε πραγματικό χρόνο παρουσίασης του θανάτου, χρησιμοποιούν ως όπλο την ίδια την έννοια του θανάτου, ενός θανάτου συμβολικού και θυσιαστικού που συνιστά το απόλυτο και αμετάκλητο γεγονός. Αυτή η θέση του επιβεβαιώνεται διαρκώς έκτοτε, με τους τηλεοπτικούς αποκεφαλισμούς, τα διαρκή τρομοκρατικά χτυπήματα στη Δύση και, βέβαια, με τη συντονισμένη επίθεση στο Παρίσι, ενάντια από τη μια στην ελευθερία του τύπου και της έκφρασης και από την άλλη ενάντια στη γαλλική εβραϊκή κοινότητα, προφανώς σε συνάρτηση με την ανοιχτή πληγή του παλαιστινιακού ζητήματος.
  • Ο φονταμενταλισμός στον καθρέφτη της λογοτεχνίας

    Το μικρό που τα πάντα περιλαμβάνει

    Για τη συλλογή διηγημάτων του Γιώργου Σκαμπαρδώνη, Νοέμβριος (εκδ. Πατάκη)Κάθε έργο του Γιώργου Σκαμπαρδώνη είναι μια κατασκευή μελετημένη μέχρι κεραίας: είναι κτίσμα και μαζί κτιστό, κτίσις ενός κόσμου περιληπτικού των πάντων. Υπό την έννοια αυτή, αναρωτιέται κανείς πώς να διαβάσει το απόσπασμα από το Περί θείων ονομάτων (9, 3), του Διονυσίου Αρεοπαγίτου, που ανοίγει, μαζί με την αφιέρωση, τη συλλογή: «Τούτο το σμικρόν άποσόν εστί και άπήλικον, ακρατές, άπειρον, αόριστον, περιληπτικόν πάντων, αυτό δε άπερίληπτον.» Κυριολεκτικά, ως αναφορά στον Θεό· μεταφορικά, ως αναφορά στη γραφή και ειδικότερα στη μικρή φόρμα που χρόνια τώρα υπηρετεί με συνέπεια ο